131
جلوه‌هاى طبيعى روضۀ مطهّر حيدرى
پديدۀ اول
ديوار شرقى صحن شريف حيدرى، بهگونه‌اى طراحى شده است كه در تمام فصول سال، شاخصى است براى تعيين وقت زوال. اين پديده در دو جاى آن رؤيت مى‌شود.
اوّل: در زير ساعت، روبهروى باب «امام رضا (ع)» (معروف به باب سوق الكبير) سه قوس وجود دارد كه با كاشى خميدۀ آبى رنگ پوشيده شده است؛ زمانى كه خورشيد به ميانۀ قوس وسطى مى‌رسد، نشانۀ وقت زوال مى‌باشد.
دوّم: در ايوانهاى چهارگانه‌اى كه ميان باب «مسلم بن عقيل» (معروف به باب العبايجيه) و گوشۀ شمال شرقى قرار دارد؛ هنگامى كه خورشيد بالا مى‌آيد و به اندازۀ چهار انگشت از لبۀ اين ايوان‌ها مى‌گذرد، در تمامى فصول سال نشان دهندۀ وقت زوال است.
پديده دوّم
در حرم مطهّر، جلوه‌اى وجود دارد كه هر روز، زمان طلوع و غروب خورشيد و در تمامى فصول سال، تكرار مى‌شود. اين پديده زمانى اتفاق مى‌افتد كه پرتو خورشيد هنگام طلوع آفتاب از پنجره‌هاى شرقى پايين گنبد، به داخل حرم رخنه مى‌كند و همزمان با غروب خورشيد، از پنجره‌هاى غربى پايين گنبد خارج مى‌شود.