104خداوند به ابراهيم(ع) سلام داد: ( سَلاٰمٌ عَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ ). 1روزى مشركان و معاندان، ابراهيم(ع) را در منجنيق گذاردند و او را به سمت آتش پرتاب كردند، جبرئيل بر او نازل شد و از او پرسيد:
«آيا حاجتى دارى؟ ابراهيم(ع) پاسخ داد: نسبت به تو حاجتى ندارم سپس جبرئيل به آسمان عروج كرد، بازگشت و از او پرسيد: از خدا هم حاجتى ندارى؟ خليل الله پاسخ داد: همين كه او حال مرا مىبيند كافى است». 2و به اين نكته توجه كنيم كه گفتگو زمانى صورت گرفت كه ابراهيم(ع) چند گامى بيشتر با كوه آتش فاصله نداشت. خداوند هم به پاس توكل و ادبش آتش را براى او سرد و آرام قرار داد.
حجگزار و زائر بيتالله الحرام بايد شباهتى به ابراهيم(ع) پيدا كند. او بايد حلم ورزد، صبر پيشه كند، سرشك اشك بر گونهها داشته باشد، اهل صدق و صفا باشد، دعا و تضرع پيشه كند و اگر در شدائد و مصائب قرار گرفت، اعتمادش را سلب نكند، بلكه بر توكلش افزوده شود. لبيك دريچهاى است به سوى ابراهيمى شدن. راز و رمز لبيك هماهنگى با خليلالله و بانى بيتالله است.
آن يكى الله مىگفتى شبى