103الهى است، لبيك روزنه‌اى به رحمت الهى باز مى‌كند، زائر لبيك‌گويان در حمايت و پناه حق قرار مى‌گيرد، لباس تلبيه، لباس توبه، ورع، زهد، عشق و توجه است و زائر با لبيك خويش گامى به سوى بهشت برمى‌دارد.
3. هماهنگى با ابراهيم
لبيك زائر را شبيه ابراهيم مى‌كند، مشابهتى ميان او و ابراهيم برقرار مى‌كند. لبيك‌گو شبيه ابراهيم مى‌شود. ابراهيم(ع) حليم، صبور، شاكر و اهل ابتهال و انابه بود. ( إِنَّ إِبْرٰاهِيمَ لَحَلِيمٌ أَوّٰاهٌ مُنِيبٌ ) 1؛ ابراهيم، صادق؛ بلكه صدّيق بود. ( وَ اذْكُرْ فِي الْكِتٰابِ إِبْرٰاهِيمَ إِنَّهُ كٰانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا ) 2؛ ابراهيم اهل دعا و تضرع بود. او دعاهاى فراوانى بعد از تجديد بناى خانه خدا كرد.
خداوند هم با ابراهيم(ع) به‌گونه‌اى خاص معامله كرد؛ او را به شدت آزمود. ( وَ إِذِ ابْتَلىٰ إِبْرٰاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمٰاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ) 3؛ ابراهيم(ع) مأمور شكستن بت‌ها شد. ( وَ تَاللّٰهِ لَأَكِيدَنَّ أَصْنٰامَكُمْ بَعْدَ أَنْ تُوَلُّوا مُدْبِرِينَ ) 4؛ ابراهيم(ع) با امداد الهى توانست ملكوت آسمان‌ها و زمين را رؤيت كند. ( وَ كَذٰلِكَ نُرِي إِبْرٰاهِيمَ مَلَكُوتَ السَّمٰاوٰاتِ وَ الْأَرْضِ ) 5؛ و