35آيا سال آينده و سالهاى ديگر هم بايد بر مظلوميّت «ائمّۀ بقيع» بگرييم؟ 
  اللّهمّ عجّل لوليّك الفَرَج ... 
  
    
موجى در مراكش 
  
  شنبه 74/2/2 
  عصر، در مسجدالنبى «ص» ، پس از خواندن نماز عصر، بقصد زيارت بقيع مىخواستم از مسجد خارج شوم كه جوانى از مراكش جلويم را گرفت و خواست كه اگر وقت دارم، چند دقيقهاى با من صحبت كند. نشستيم، رو به قبله كه چندان حساسيّتى برنيانگيزد. 
  خود او هم مراقب بود و وضع شرطه را مىدانست. ابتدا گِله كرد كه ديروز با دو جوان ايرانى خواست صحبت كند، چون اسم كشور «مغرب» را شنيدند، چهره درهم كشيده و بىميلى نشان دادند. برايم توضيح مىداد كه همۀ مغربىها وابسته به حكومت نيستند و ما به ايران و مسائل آن علاقه داريم و پيگير جريانات انقلاب شما بودهايم و ... كه گفتم: حرف آن دو نفر را به دل مگير. ملّت ايران بين حكومت مراكش و مسلمانان آن فرق قائل است و براى هر كدام حسابى جداگانه باز مىكند. خوشحال شد. سفرۀ دلش را باز كرد و از گروه گستردهاى در مراكش (مغرب) ياد كرد كه گرايشهاى مذهبى شديدى دارند و مرشد و رهبر فكرى آنان «عبدالسلام ياسين» است. اين نام را قبلاً نشنيده بودم. مىگفت: او سال 1975م. نامهاى