61اين وضع موجب گرديد كه دويست نفر از شخصيت‌هاى مهم شيعه در كربلا كنفرانسى تشكيل دهند كه در آن آيت‌اللّٰه مهدى خالصى، مجتهد شيعه نقش مهمى داشت. آن‌ها در اين گردهمايى در مورد استقلال عراق، تشكيل فورى مجلس ملى و شيعه بودن نيمى از وزراى كابينه و مقامات دولتى و اعلام جهاد عليه وهابيون به توافق رسيدند و چندى بعد علماى شيعه ضمن صدور فتاوايى، مشاركت مردم را در انتخابات مجلس مشروطه، براى تصويب رابطۀ عراق و انگليس را ممنوع اعلام كردند كه انگليسى‌ها در واكنش نسبت به اين فتوا، شيخ مهدى خالصى، فرزندش و نيز سيد محمد صدر را تبعيد كردند. 1
نظام سياسى و حكومتى
پس از آنكه انگليسى‌ها كنفرانسى در مصر به سال 1340ه . ق. تشكيل دادند، تصميم گرفتند امير فيصل فرزند شريف حسين را به عنوان پادشاه آيندۀ عراق برگزينند؛ به همين جهت وى را از حجاز به عراق آوردند و طى يك «همه پرسى» فرمايشى، او را به سلطنت رساندند، در نتيجه وى در سال 1341ه . ق. رسماً در بغداد تاجگذارى كرد. اگر چه در زمان فرمانروايى فيصل، عراق نوعى استقلال در امور داخل داشت امّا سياست خارجى و دفاعى عراق همچنان توسط دولت انگلستان اداره مى‌شد. 2 سپس ملك فيصل كابينۀ خود را تشكيل داد و انتخابات عمومى را اعلام كرد تا مجلس مؤسسان، دخالت انگليس را در امور عراق شكل قانونى ببخشد، البتّه اين انتخابات توسط علما تحريم گرديد و به هيچ روى روحانيت تشيع اجازه نداد عوامل بيگانه در كشورى اسلامى مصدر قدرت باشند. در سال 1352ه . ق. به دنبال درگذشت فيصل در سوئيس فرزند 22 ساله‌اش ملك غازى به جايش نشست كه به دليل سوء تدبير آشفتگى‌هايى را در عراق فراهم ساخت. وى نيز در سال 1358ه . ق. در يك حادثه رانندگى در حوالى بغداد كشته شد. پس از ملك غازى به دليل اينكه فرزند ديگر فيصل به سن قانونى براى زمامدارى