167ايشان، موجب سعايت بدانديشان گرديد.
يكى از علماى اهل سنت به نام حاكم نيشابورى دربارۀ مقام علمى حضرت مى‌نويسد: «حضرت رضا عليه السلام در مدينه در مسجد رسول خدا صلى الله عليه و آله در سن بيست و چند سالگى در مسند فتوا مى‌نشست و فتوا مى‌داد.» 1پدر بزرگوارش به پسران ديگر خود مى‌فرمودند: «اين برادر شما على بن موسى الرضا عليه السلام ، عالم آل محمد صلى الله عليه و آله است در مورد صحت دين و روش‌هاى خود از او بپرسيد آنچه را او به شما مى‌گويد، فراگيريد و رعايت كنيد. 2 همچنين مى‌فرمود: كسى كه از او پيروى كند راهِ رشد و هدايت مى‌پيمايد و كسى كه از او نافرمانى كند به راه كفر مى‌رود.» 3امام كاظم عليه السلام با كمال قاطعيت موضع سياسى خود را مشخص و در برابر طاغوت‌هاى معاصر يعنى منصور دوانيقى، مهدى عباسى و هادى عباسى و هارون الرشيد ايستادگى نمودند. امام هشتم در تمام اين مدت، در كنار پدر، از آرمانِ پدر دفاع مى‌كردند و دستيار و پشتوانۀ استوار پدر در حوادث سياسى بودند. هنگامى كه امام كاظم عليه السلام در سال 179 ه . ق به دستور هارون دستگير و زندانى شدند، حضرت رضا در مدينه بودند و به جاى پدر به رسيدگى امور مى‌پرداختند و نقش بسيار ارزنده‌اى در نگهبانى فرهنگ و فقه تشيّع و حفظ شاگردان پدر و تشكّل شيعه داشتند.
مدت امامت آن حضرت بيست سال بود كه ده سال آن