142يكى از اندرزهاى آن حضرت به فرزند بزرگوار خويش امام كاظم عليه السلام چنين است: فرزندم! در حق هر كس كه از تو خواهان خير است، خوبى كن كه اگر او اهل خير باشد تو كارى بجا كرده‌اى و اگر اهل خير نباشد، تو اهل آن هستى.
اگر كسى از طرف راستت درآمد و ناسزايت گفت و سپس به طرف چپت رفت و زبان به پوزش گشود، عذرش را بپذير.
حضرت در ضمن نصيحتى به سفيان ثورى فرمود:
«اى سفيان! به خداوند اعتماد كن تا مؤمن شوى و به آنچه خداوند بر تو بخشش كرده، خرسند باش تا توانگر گردى و با همسايه‌ات خوش همسايگى كن تا مسلم شوى و با فاجر همراه و هم صحبت مشو كه به تو گناهكارى مى‌آموزد و در كار خود با كسانى كه از خداوند عزوجل مى‌ترسند، مشورت كن.» 1ذكر دو نمونه از فضايل آن حضرت، ما را با عمق منزلت وى بيشتر آشنا مى‌سازد.