115نمى‌شد؛ زيرا همواره پرده‌اى از پرده‌هاى آن برداشته مى‌شد و پردۀ ديگرى جايگزين مى‌گرديد. بنابراين شيبة بن عثمان اولين شخصى‌است‌كه پرده‌ها را از روى كعبه برداشت و ديوارهاى آن را عريان نمود.
در تاريخ قطبى آمده است: پرده‌داران كعبه به مهدى 1 (عباسى) خبر دادند كه به جهت تراكم پرده‌هاى متعدد بر روى كعبه و ايجاد سنگينى بر آن، بيم آن مى‌رود كه ديوارها را سست و منهدم سازد. نامبرده دستور داد تمامى پرده‌ها را از روى كعبه بردارند و چنين كردند، بطورى‌كه مجرّد و خالى از پرده شد. سپس تمامى ديوارهاى خارجى و داخلى كعبه را آغشته به غاليه و مشك و عنبر نمود. در اين حال خدمتگزاران كعبه نيز در حالى‌كه شيشه‌هاى مملو از غاليه را در دست داشتند بر بام كعبه رفته، آنها را بر روى ديوارهاى بيرونى مى‌ريختند تا اينكه تمامى قسمتها را با عطر آكندند. سپس سه پرده از قباطى، خز و ديباج بر روى آن قرار دادند. در اين سال المهدى اموال عظيمى را در حرمين شريفين كه بالغ بر سى ميليون درهم بود و آنها را از عراق با خويش آورده بود، تقسيم كرد. افزون بر آن، مبلغ سيصد هزار دينار از مصر و دويست هزار دينار از يمن و پنجاه هزار پيراهن را كه براى او رسيده بود، به مردم حرمين داد.
در كتاب تاريخ «عمارة الكعبه المعظمه» 2 آمده: سنجارى در تاريخ خود روايت كرده است كه سلطان قايتباى در سال 884 هجرى دستور داد كعبه را از داخل و خارج شست و شو كنند. بنابراين دستور، شريف مكه، شريف محمدبن بركات و قاضى مكه، برهان الدين بن ظهيره در مسجد الحرام حضور يافته و كعبه را عريان نمودند آنگاه سطح بيرونى و درونى آن را به وسيلۀ گلاب و مشك شست وشو داده، سپس پردۀ آن را دوباره بر آن قرار دادند.
و نيز ازرقى از ابونجيح روايت كرده است كه: معاويه افرادى را جهت خوشبو كردن كعبه پيش از هر نماز تعيين نمود و براى اين كار افرادى را اجير كرده بود. همچنين هر