113
عطرآگينى كعبه
در طول تاريخ زندگانى انسان، از پيشينيان تا كنون، عطر همواره مورد استفاده قرار گرفته و يكى از زينتهاى بشر بوده است. انسانها به وسيلۀ عطر، جسم خود را خوشبو كرده، روان خويش را بدان آرامش مى‌بخشند.
استفاده از عطر و پاكيزگى، يكى از بهترين عادات عرب به شمار آمده و آنان همواره به وسيلۀ بخور و عود و صندل و كُنْدر و جز اينها، خود و محيط خويش را خوشبو و معطر مى‌كرده‌اند. دين مبين اسلام نيز تأكيد فراوان بر اين مطلب داشته و روايات و احاديث فراوانى در اين مورد وارد شده است كه از مجموعۀ آن احاديث و روايات مى‌توان اينگونه نتيجه گرفت كه اسلام تأكيد فراوان بر استفاده از عطر و بخور و جز اينها، بويژه به هنگام حضور در اجتماعات و نماز جمعه و اعياد و بطور كلى در هر مناسبتى كرده است.
در اين ميان، كعبه مشرفه، كه جايگاهى است مقدس و موقعيت خاصى را در ميان مردم در طول تاريخ داشته و دارد، از اين قاعده مستثنى نبوده است و آن را همواره با عطرهاى مختلف خوشبو مى‌كرده‌اند. در دوران جاهليت براى خوشبو كردن كعبه از خلوق 1 و بخوردان استفاده مى‌كرده‌اند. عربها درون و برون كعبه را پيوسته معطر مى‌ساختند تا آنجا كه دو شاخ قوچى كه از سوى پروردگار به جاى اسماعيل، براى