93
الملك في الكهف وبنى عليهم مسجداً 1؛ پس از آنكه اصحاب كهف از دنيا رفتند، پادشاه آنان را در همان غار دفن نمود وبر روى قبر آنان مسجدى بنا نهاد.»
فخر رازى مى‌گويد: «لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِمْ مَسْجِداً» نعبد اللّٰه فيه ونستبقى آثار أصحاب الكهف بسبب ذلك المسجد. 2 يعنى: مسلمانان گفتند: ما در اين مسجد خدا را عبادت مى‌كنيم، وهرگز نمى‌گذاريم آثار اصحاب كهف از بين برود، وبراى هميشه پاسدار آن خواهيم بود.
و همچنين اقوال ديگر مفسرين. 3وهابيين در اين رابطه اين آيه را ذكر نموده ودر بيان آن بسيار مغالطه نموده‌اند، مثلاً در كتاب «البناء على القبور» از معلمى يمانى، اول مى‌گويد: كه اصحاب كهف نمرده‌اند، ولى بعد از دو صفحه ديگر در آن كتاب اعتراف مى‌نمايد كه اصحاب كهف از دنيا رفته و مرده‌اند!! 4 در هر حال آنچه كه مفسرين در تفسير آيه بيان داشته‌اند بسيار واضح وروشن مى‌باشد ونيازى به تأويلات بى اساسِ امثالِ عبدالرحمن معلمى نمى‌باشد .
پس با وجود اين آيۀ شريفه، بايد گفت كه روايات منع با «بناى مسجد بر قبور انبيا» كه وهابيت اشكال مى‌نمايند، مخالف با اين آيه مى‌باشد.