33اين اثر، شرح و تفسير زيارت وارث است كه مؤلف با بهره‌گيرى از آيات قرآن و احاديث اهل بيت و با استناد به مهم‌ترين منابع حديثى مانند بحار الانوار، علل الشرايع و كامل الزيارت به شرح و تبيين مفاهيم اين زيارت پرداخته و فضيلت خواندن آن را بر شمرده است:
امام حسين(ع) از دو جهت وارث همه انبياء است: يك طرف وارث نخستين پيامبر خدا و از سوى ديگر وارث آخرين پيامبر معرفى شده، ديگر اينكه وارث پيامبرانى شمرده شد كه به ملاحظه اهميت و مسئوليت
خطيرشان اولوالعزم قلمداد شده‌اند و حضرت، وارث مهم‌ترين و بزرگان آنان محسوب مى‌شود. (ص 16)
فهرست
فصل اول / تحليلى بر وارث بدون امام حسين(ع): وارث علم انبياء، وارث فضايل و رسالت و تقرب انبياء و...
فصل دوم / پاداش مظلوميت امام حسين(ع): پاداش ايثار حسين، شفاى تربت حسين.
فصل سوم / فلسفه زيارت در اسلام: زيارت شدگان يا مقربان الهى، زائر و بينش سياسى.
فصل چهارم / اسلام و فلسفه اشك و تأثير آن در زائران.
فصل پنجم / زيارت و سوگوارى انبياء و اوليا و ملائكه وجنيان بر امام حسين(ع).
فصل ششم / جهان سوگوار و ناظر بر مصائب امام حسين(ع).
فصل هفتم / سوگوارى و عزادارى حيوانات و پرندگان بر امام حسين(ع).
فصل هشتم / تنفر از تاركان زيارت و گريه براى امام حسين(ع) غذاب شديد بر قاتلان او.
فصل نهم / پاداش زيارت و سوگوارى براى امام حسين(ع). پاداش زائر با غسل در فرات.
توحيد و زيارت
سيدحسن طاهرى خرم‌آبادى. چاپ اول: قم، بوستان كتاب، 1385، 293 ص. (موضوع: مفهوم‌شناسى زيارت)
اين اثر، اولين نوشته از مجموعه كتاب‌هايى با عنوان: تبيين باورهاى شيعى است كه مؤلف به طور مستند و مستدل به شرح و تبيين آن پرداخته و ابعاد معنايى آن را رازگشايى كرده است.
در مقدمه ناشر آمده است:
با كمال تأسف در ميان فرقه‌هاى مسلمان، وهابيت كه اصالت و ريشه‌اى ندارد، در اخلاص توحيدى شيعه ترديد افكنده و عقايدى چون شفاعت، زيارت توسل و مانند آن را اعمال شرك‌آميز معرفى كرده و شبهه‌هاى بى‌اساس را طرح ساخته‌اند.
دانشمندان شيعه و حتى برخى عالمان منصف و حقيقت طلب اهل سنت به اين تهمت‌ها و شبهه‌ها پاسخ گفته و آثار گرانسنگى پديد آورده‌اند. يكى از اين آثار، مجموعه پنج جلدى حاضر است كه در آن، با مدد جستن از قرآن و احاديث و نيز با استفاده از منابع كهن و دست اول اهل سنت تبيين [شده] است. (ص 12)
مؤلف در مقدمه خود، بيان مى‌كند كه اين كتاب، حاصل سخنرانى‌هايى است كه در ايام ماه رمضان براى علما و طلاب پاكستانى مطرح شده است: