49الشهر الحرام لما كان يُحرّمه». ¹طبيعى است كه در چنين اوضاعى در محيط مسلمانان در مدينه، مباحثات زيادى درمى‌گيرد و تلاش بعضى از مُحدّثان مبنى بر اين‌كه ابن‌جحش و يارانش نمى‌دانستند كه در روزهاى متعلّق به ماه حرام (شعبان) به‌سر مى‌برند و گمان مى‌كردند روزهاى آخر ماه رجب است؛نمى‌تواند پوششى بر اين خطا تلقّى گردد؛ زيرا آنها به هر حال اجازه‌اى از پيامبر صلى الله عليه و آله براى قتل و اسارت نداشته‌اند؛ لذا در اثر تبليغات قريش از يك سو و تعليمات پيامبر صلى الله عليه و آله از سوى ديگر، عموم مردم، عليه اقدام ابن‌جحش هم‌صدا شدند و نهايتاً موقعيّت يكجانبۀ قريش در جناحى كه عليه محمّد صلى الله عليه و آله برپا كرده بود، مستحكم‌تر شد و عاقبتِ اين بن‌بست در تحليل واقعه، راهگشاى اعلام آيه‌اى شد كه بايد بر چشم‌انداز واقع‌بينانه و بسيار با اهميّت آن تأمّل‌ها كنيم:

يَسْئَلُونَكَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرٰامِ قِتٰالٍ فِيهِ قُلْ قِتٰالٌ فِيهِ كَبِيرٌ وَ صَدٌّ عَنْ سَبِيلِ اللّٰهِ وَ كُفْرٌ بِهِ وَ الْمَسْجِدِ الْحَرٰامِ وَ إِخْرٰاجُ أَهْلِهِ مِنْهُ أَكْبَرُ عِنْدَ اللّٰهِ وَ الْفِتْنَةُ أَكْبَرُ مِنَ الْقَتْلِ وَ لاٰ يَزٰالُونَ يُقٰاتِلُونَكُمْ حَتّٰى يَرُدُّوكُمْ عَنْ دِينِكُمْ إِنِ اسْتَطٰاعُوا وَ مَنْ يَرْتَدِدْ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَيَمُتْ وَ هُوَ كٰافِرٌ فَأُولٰئِكَ حَبِطَتْ أَعْمٰالُهُمْ فِي الدُّنْيٰا وَ الْآخِرَةِ وَ أُولٰئِكَ أَصْحٰابُ النّٰارِ هُمْ فِيهٰا خٰالِدُونَ . ²از تو در بارۀ ماه حرام مى‌پرسند و جنگ در آن؛ بگو: كارزار در آن بزرگ است و «بازداشتن از راه خدا و افكار او و مسجد حرام و بيرون‌كردن مردمش» نزد خدا مهمتر [از قتال] است؛ و فتنه از كشتار بدتر است. مشركان پيوسته با شما كارزار مى‌كنند؛ تا اگر توانند شما را از دينتان بازگردانند. هر كه از شما از دين خويش بازگردد و بميرد و كافر باشد، چنين كسان در دنيا و آخرت اعمالشان باطل گشته است. آنها أهل دوزخ هستند و در آن جاودانند.»