74
آن» آورده و پيش از آن نيز مطلبى با عنوان «حمس 1 و وجه تسميۀ آنها» آمده است.
دربارۀ وجه تسميۀ حمس مطالب ديگرى نيز آمده است، از جمله اين كه حمس از حماسه و شجاعت آمده و آنان به دليل شجاعتشان، چنين نامى به خود گرفته‌اند. اين خبر را محبّ طبرى در «القرىٰ» همراه با دو گفته قبلى در وجه تسميۀ آنها در باب هجدهم كتاب «القرى لقاصد امّ‌القرى» آورده است.
در خبرى كه راجع به حمس آمده، مطالب ديگرى افزون بر آن چه ابن‌زبير در اين باره نقل كرده نيز آمده است.
طَلْسى‌ها
طلسى‌ها، طايفه‌اى از عرب هستند كه به روش ويژۀ خود پيرامون كعبه طواف مى‌كردند. سهيلى پس از بيان مطالبى دربارۀ «حمس» و «حلّه» ، از طلسى‌ها ياد كرده و آورده است: او؛ يعنى ابن‌اسحاق طلسى‌ها را جزو عرب نشمرده است، حال آن كه ايشان گروه سوّمى در كنار حلّه و حمس هستند كه از دورترين نقطه يمن با لباس‌هاى آلوده و غبار گرفته مى‌آمدند و با همان لباس‌هاى خاك‌آلود به طواف كعبه مى‌پرداختند و لذا بدين نام خوانده شدند. اين مطلب را محمد بن حبيب ذكر كرده است. 2و طلس، لقب گروهى از بزرگان گذشته است كه محاسنى در صورت نداشتند. از جملۀ ايشان عبداللّٰه بن زبير اسدى و شُرَيح بن حارث قاضى است كه شصت سال يا بيشتر، قاضى كوفه بوده است.