30معتبرى كه طى اين سالها چاپ شده است،رنج مى‌برد.
شايد بتوان گفت،اساس اين كتاب بر كتاب خلاصة الكلام فى بيان امراء البلد الحرام احمد بن زينى دحلان است كه به عنوان يك متن چاپى در اختيار مؤلف بوده و بسيارى از آثار ديگر تاريخ مكۀ آن زمان مخطوط بوده است.اما حُسن كار دحلان و نظم و انسجام آن كتاب،اثر ياد شده را به عنوان يكى از بهترين و منظم‌ترين آثار مربوط به تاريخ مكه درآورده و مؤلف هم به همين دليل،آن را پايۀ كار خود قرار داده است.بسيارى از ارجاعات به اين كتاب غلط بود كه ما آنها را تك تك با همان متن چاپى كهن خلاصة الكلام تطبيق داده،اصلاح كرديم.كتاب خلاصة الكلام كه به شدت ضد وهابى است و حتى در بخش‌هايى از آن به شبهات وهابيان پاسخ داده شده و جنايات آنان به خصوص در حمله به طائف شرح داده شده،تاكنون اجازۀ نشر نيافته و در نقطه‌اى ديگر از جهان اسلام هم هنوز تصحيح انتقادى نشده است.
يكى از منابعى كه مع الاسف كمتر از آن استفاده شده است،كتاب الدرر الفرائد المنظمة از عبد القادر جزايرى(م 977)است كه شايد حدود ده مورد از آن استفاده شده و احتمال چنان است كه آن هم مع الواسطه بوده است.اين چند مورد را نيز با چاپ جديد آن كه مشخصات آن در كتاب‌نامه آمده،تطبيق داده و آدرس آن را ذكر نموديم.
آن اثر،كتابى بس مهم در تاريخ حج گزارى و سرشار از اطلاعات شگفت دربارۀ حجاج و راهها و ناامنى‌ها به خصوص براى نشان دادن حج عراقى‌ها و ايرانى‌هاست.
برخى از آثار خطى ديگرى كه مورد استفاده وى قرار گرفته است،عبارت است از اتحاف الورى،اتحاف فضلاء الزمن،منائح الكرم. در اين موارد كوشش كرديم به نسخه‌هاى چاپى آنها ارجاع بدهيم مگر آن كه مانند افادة الانام كه همچنان هم به چاپ نرسيده،در اختيار ما نبوده باشد.
ما هم به نوبه خود پاورقى هايى بر متن افزوديم كه براى مخلوط نشدن با پاورقى‌ها مؤلف و جناب استاد عاتق بن غيث،مطالب خود را با علامت«ج»مشخص كرديم.
بنابرين مسؤوليت اين پاورقى‌ها بر عهده ما خواهد بود.