2981-مراتع را اگر قرق مى‌كردند براى مصلحت عموم بود.

2-اين كار به فرمان خليفه صورت مى‌گرفته است.

3-شامل بعضى از اراضى مى‌شد كه بعضى از آن دست انداخته بودند.

3-براى چراگاه بود.

5-براى همه مباح بوده و ملك خاص كسى نبوده.

6-جايز بوده كه بعضى از مردم يا همه را از استفاده از آنها منع كنند.

7-جنبۀ قدسيت نداشته و براى اغراض دينى نبوده است.

واقدى به نقل از معمر الزهرى گويد كه عثمان مرتع نقيع را براى اسبان مسلمانها در اختيار گرفت و در هر سال پانصد اسب و هزار اشتر به آنجا مى‌فرستاد. ¹

فيد

در منابع از چراگاه فيد نيز نام برده شده. ²

سمهودى گويد:فيد منزلى است در راه حاجيان عراق در فاصله يك ميل از مكه.

اسدى گويد:فيد از آن قبيله طى و از آن بنى نبهان است.در آنجا جماعاتى از قبيلۀ اسد و قبيلۀ همدان و ديگران زندگى مى‌كنند.سه چشمه در آنجاست.عين النخل را عثمان بن عفان حفر كرده و ديگرى معروف است به حاره در وسط بارو و بازار كه آن را منصور برآورده.و سومى بارده نام دارد بر سر راه و بيرون از منزل كه برآوردۀ مهدى عباسى است.در فيد نيز چاههايى است ولى كم آب.

هجرى گويد:اما حماى فيد و وصف آن،كسى را نيافتم كه آن را از اين كه چه كسى آنجا را چراگاه ساخت و در آغاز وسعت آن چقدر بوده آگاهيى داشته باشد.جز اين كه فيد چنان كه امروز هست فلاتى است ميان بنى اسد و طى و به كوه طىّ نزديكتر است.نخستين كسى كه در عهد اسلامى در آنجا چشمه حفر كرد ابو الديلم از موالى فزاره بود.چشمه او هنوز آبش جارى است و بر سر آن آب درختهاست.آنجا در اختيار او بود تا بنى عباس بر سر كار