289
مراتع ابو بكر
ابن سعد از هنىّ از موالى عمر روايت مى‌كند كه ابو بكر در جايى از زمين جز نقيع مرتعى نداشت و گويد:ديدم كه رسول اللّه در آنجا مكانى به او داد و او آن را چراگاه اسبانى كه براى غزا بر آن سوار مى‌شدند،گردانيد.شتران زكات را هم اگر لاغر بودند به ربذه يا بالاتر مى‌فرستاد تا بچرند و فربه شوند.او به صاحبان آب فرمان مى‌داد كه مانع آب خوردن آن شتران نشوند.با شتران خودشان بچرانندشان و آبشان دهند. 1
سيف بن عمر از سهل بن يوسف از قاسم بن محمد روايت مى‌كند كه چون اهل ردّه مغلوب شدند و بر جاى خود نشستند،بنى ثعلبه به منازل خود آمدند تا در آنجا فرود آيند.آنان را منع كردند.پس به مدينه نزد ابو بكر شدند و گفتند از چه روى ما را از منازلمان باز مى‌دارند.
ابو بكر گفت دروغ مى‌گوييد آنجا منازل شما نيست،آنجا را به من بخشيده‌اند و خود نيز بخشى را خريده‌ام تا چراگاه اسبان مسلمانان باشد كه به غزا مى‌روند و نيز جايى باشد براى چريدن اشتران زكات 2همچنين ابرق ربذه از منازل بنى ذبيان بود.چون مرتد شدند و ابو بكر مغلوبشان نمود ابرق را مرتع اسبهاى مسلمانان ساخت. 3
حماهاى عمر:ربذه
ابن شبّه و طبرانى از ابن عمران روايت كنند كه رسول خدا-ص-ربذه را مرتع اشتران زكات ساخت. 4
و ابن سعد به اسناد خود روايت مى‌كند كه عمر بن خطاب نقيع را مرتع اسبان مسلمانان ساخت و ربذه و شرف را مرتع اشتران زكات. 5
هنّى مولاى عمر گويد:چون عمر بن خطاب به خلافت رسيد و مردم بسيار شدند و او