14جدى مىشد. 1
رقابت بر سر سيادت بر حجاز از سال 358 968/ ميان عباسيان و فاطميان آغاز شد. فاطميان موفق شدند نفوذ خود را به حجاز گسترش دهند و اين زمانى بود كه شريف وقت مكه، محمد بن جعفر بن حسن، نام معزّ فاطمى را در خطبه آورد و آشكارا تابعيت بلاد خود را از خلافت فاطمىِ مصر در همان سال اعلام كرد. 2 در سال 359 در مدينه هم به نام معز فاطمى خطبه خوانده شد و نام خليفه وقت عباسى، المطيع، از خطبۀ شهرهاى مكه و مدينه افتاد. 3 معزّ فاطمى در برابر اين كار، شريف مكه را به رياست حرم و ادارۀ امور آن گماشت و بيست بار شتر پول نقد، همراه با هداياى فراوان براى او فرستاد. 4 خطبه خواندن به نام فاطميان براى مدت يك قرن ادامه يافت، و اين امر، تعهدّات مالى هنگفتى را در قبال امراى حجاز و امور مربوط به حرمين، براى فاطميان در پى داشت. 5
به رغم ادامۀ رقابت عباسيان با فاطميان و تمايل بسيار آنان براى اعمال حاكميت در حجاز، آنان موفقيتى در اين راه به دست نياوردند. دليلش آن