19دربارۀ كسانى به كار برده است كه دوستدار و پيروِ عترت و خاندان او هستند. پس بنابراين چنانچه اين واژه يا اصطلاح بدون قيد و شرط به كار رود از همان روزگار و همزمانِ با حياتِ رسول اكرم از آن استفاده مى‌شد كه منظور از «شيعه» فرد و يا افرادى هستند كه دل‌هاى آن‌ها ولاى على و فرزندان او را پذيرا گشته است. و براى تو روشن خواهد شد كه اين اسم و عنوان داراى همين مصاديق و مُسَمَّيات در همان زمان بوده است.

دعوت به تشيع از چه زمانى آغاز شد؟

گزاف نيست اگر بگوييم: دعوت به تشيع از همان روزى آغاز شد كه رهايى بخشِ بزرگِ انسان‌ها محمد در همان روز، بانگ و آوا به كلمۀ «لا اله الا الله» در دره‌ها و كوه‌هاى مكه برآورد؛ زيرا وقتى آيۀ: وَ أَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ ¹ نازل شد - و نبى اكرم بنى‌هاشم را گرد آورد و به آن‌ها هشدار داد و دلِ آنان را از عذاب خدا بيمناك ساخت- فرمود:

ايكم يؤازرنى ليكون اخى ووارثى ووزيرى ووصيى وخليفتى فيكم بعدى؟ ²