17«زيارت»، در ارزش و پاداش، همپاى بسيارى از عبادات، بلكه برتر از حتى جهاد و شهادت به‌حساب آمده است.
«مزار»ها، در اسلام، از اعتبار خاصى برخوردار است.
«مزور»ها، مورد تكريم فراوان قرار گرفته است.
«زيارتنامه»ها، يك دنيا تعليمات و فرهنگ و آموزش و تربيت را شامل است كه بايد به محتواى آنها نگاهى دوباره انداخت.
راستى.... اين همه دعوت و تشويق به زيارت و اين همه پاداش و اجر و ثواب، براى هر قدم قدم زيارت، براى چه؟
چه تناسبى ميانِ‌عمل زائر با آن پاداش‌هاى عظيم و خيره‌كننده و بهت‌آور وجود دارد؟
مگر نه اين‌كه «اجر» در مقابل «عمل» است؟ و مگر نه اين‌كه تناسبى بايد بين «كار» و «مزد» باشد؟ آن پاداش‌ها آيا مزد است يا تفضّل؟
اساساً چرا بايد زيارت رفت؟ فايدۀ زيارت براى زائر چيست؟
زيارتگاه‌ها چه نقش تربيتى و تهذيبى دارند و بايد داشته باشند؟
زيارتنامه‌ها چه متن‌هايى است و چه آموزش‌هايى دارد و در آنها تأكيد بر چه موضوعاتى است؟
در زيارت، بايد به «دل» پرداخت يا به «عقل»؟
زيارت، ريشه در منطق و برهان دارد، يا وادى آن، وادى شور و شوق و جذبه و عرفان است؟
زيارت در صدر اسلام، مهم و مفيد بوده، يا هميشه و هم‌اكنون هم سازنده و تعهدبار و رسالت آشناست؟
در زيارت به «منفعت» بايد انديشيد يا به «معرفت»؟ ادب و آداب زيارت چيست؟
زائر، «عاشق» است يا «جهانگرد»؟
زيارت، «دخل» است يا «خرج»؟