18زيارت، عملى «عبادى» است، يا جنبۀ «سياسى» هم داشته و دارد؟
زيارت، ساخته و پرداختۀ شيعيان است، يا اصلى است كه پيامبر منادى آن است و ريشه در متن دين دارد و عقل، پشتوانۀ آن است و عرف، حامى آن و ملت‌ها و اقوام بشرى عاملِ به آن؟!
اينها.... و مطالب و مسائل ديگرى، انگيزۀ آن است كه از ميان آن همه زمينه‌ها و دستورالعمل‌ها و برنامه‌ها كه گفتيم در فضاى تربيتى دين و مكتب وجود دارد، «زيارت» را انتخاب كرده و از جوانبِ گوناگون، پيرامون آن به دقت و تأمل و درس و آموزش بپردازيم.
تا ما هم، از كرانۀ اين غدير فيّاض، بهره‌اى برگيريم و اگر در كنار دريا نشسته‌ايم، - درياى معارف اهل‌بيت عصمت - لب‌تشنه نمانيم. و اگرنه به حد كمال مطلوب، ولى به اندازۀ وسع و گنجايش خويش، رفع عطش كنيم.
آب دريا را اگر نتوان كشيد
هم به قدر تشنگى بايد چشيدتشنه‌ايم و جويا... خدا بر تشنگى ما بيفزايد تا جوياتر شويم. آب كم جو، تشنگى آور به‌دست
تا بجوشد آبت از بالا و پست* * * آنچه مى‌خوانيد، مباحثى است كه بخش‌هايى از آن سال‌ها پيش در مجلۀ «پيام انقلاب» چاپ شده است. بخشى از اين مباحث هم به صورت دو اثر به نام‌هاى «زيارت» و «كربلا كعبۀ دل‌ها» چاپ شده است. با ويرايش جديد و كاستن‌ها و افزودن‌هايى چند، به اضافۀ چند بحث جديد، مجموعۀ حاضر تقديم شما مى‌گردد، باشد كه مورد استفاده قرار گيرد.
قم - جواد محدّثى
خرداد 1386