31پيراستگى از شهوات نفسانى و اجتناب از لذتهاى حرام و آرزوهاى پست و عدم تعلّق به مال و منال دنيوى.
زيرا همۀ اينها در صورتى كه خارج از حدود شرع باشند، موانعى هستند كه انسان را از معارف الهى و نفخات قدسى باز مى‌دارد و هيچ چيز روح انسانى را از نزديك شدن به عالم قدس مانع نمى‌گردد، مگر آنچه به نام مشتهيات نفسانى ناميده شده؛ از قبيل غرائز حيوانى و ناستوده‌هاى اخلاقى و كردارهاى شيطانى. و هم چنان كه ظرف تا هنگامى كه از آب پرمى‌باشد، ورود هوا به داخل آن امكان ندارد، نفوس انسانى نيز تا خالى ووارسته از صفات و ملكات نكوهيده نباشد، نور الهى چنانكه شايسته است قلوب آنان را روشن نخواهد كرد.
نفوس به هر نسبت كه از اين پليديها پاك شوند، انوار حقيقت بر دل آنان اشراق بيشترى يافته و بخشش‌هاى يزدانى برآنها روى آور مى‌شود.
به عكس نفوسى كه به غير حق اشتغال دارند، معرفت و شناسايى پروردگار، و حلاوت و دوستى و انس با او در دل آنها جاى نخواهد گرفت و به هر اندازه كه تجرّد نفس كمال يابد، ايمان ويقين بيشتر مى‌شود و صفات و فضائل كم نظير در او جلوه مى‌نمايد و بلندى نفس انسانى در آن