29

فصل سوم: محدودۀ برائت

از آيات قرآن استفاده مى‌شود كه برائت خدا و پيامبران و مؤمنان، اختصاصى به «برائت از مشركان» ندارد، بلكه علاوه بر آنكه از مشركان بيزارند، از «آلهۀ آنان» و «اعمال ورفتارشان» نيز كه سدّ راه هدايت مردمند، بيزار و منزجرند.

حضرت نوح عليه السلام بنا بر يك تفسير از آيه شريفۀ أَنَا بَرِيءٌ مِمّٰا تُجْرِمُونَ ¹ از اعمال و رفتار قومش برائت مى‌جويد. در اين آيه سخن از «برائت از گناه» است. چنانكه حضرت هود عليه السلام مى‌گويد:

أَنِّي بَرِيءٌ مِمّٰا تُشْرِكُونَ مِنْ دُونِهِ ²

«من از آنچه كه شما جز او شريك مى‌گيريد، بيزارم.»