27خداوند متعال و توجه به او توأم با حركات خاص گوناگون جسمى است مانند نماز.
معرفت حاصله از فكر و نور خلقت يا معرفتى كه از بهكار بردن قواعد منطقى حاصل مىگردد، در حصول دوستى و انس با خداوند كافى نيست و اگر به اينها توجه و انس به خداوند و دوستى او حاصل شود، سست بوده و پايدار نيست. و آثار كامل و شايستهاى كه در نفس از مداومت و پيوستگى بر آن اعمال حاصل مىشود ثابت و استوار خواهد بود، زيرا ميان نفس و بدن ارتباطى است، و فعل و انفعالات آنها در يكديگر مؤثر واقع مىشود. آيا هنگامى كه عضوى را جراحتى برسد، روان آدمى از جراحات متألم نمىشود؟ و بالعكس در مواقع هيجانات روحى و اضطرابهاى روانى كه در نتيجه عوامل مختلفى از قبيل مرگ عزيزان يا انجام كارهاى وحشتزا به انسان روى آور مىشود، نمىبينى كه اعضاء بدن نيز متأثر شده و فرائص 1 مىلرزد؟ و به عبارت ديگر عكس العمل خود را به صورت رعشه دست و پا يا پريدگى رنگ رخسار و غيره نشان مىدهد.
بنابراين همان طور كه قبلاً اشاره گرديد مقصود از وضع و تشريع عبادات اين است كه بدان وسيله انسان مدارج كمال را قدم به