29صالحان مشروع نيست...» ¹

از آن چه بيان شد بطلان اين تفكر روشن گرديد؛ زيرا روايات و بلكه آيات نيز صحت توسل پس از مرگ را ثابت مى‌كند. به روايات اشاره كرديم اينك برخى از آيات را نيز ذكر مى‌كنيم:

1- خداوند متعال مى‌فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللّٰهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّٰهَ تَوّٰاباً رَحِيماً»؛ ² «و اگر اين مخالفان هنگامى كه به خود ستم كردند (و فرمان‌هاى خدا را زيرپا گذاردند) به نزد تو مى‌آمدند و از خدا طلب آمرزش مى‌كردند و پيامبر هم براى آنها استغفار مى‌كرد، خدا را توبه‌پذير و مهربان مى‌يافتند».

2- توسل فرزندان حضرت يعقوب به آن حضرت براى آن كه از خداوند براى ارتكاب گناهشان طلب آمرزش نمايد، «يٰا أَبٰانَا اسْتَغْفِرْ لَنٰا ذُنُوبَنٰا إِنّٰا كُنّٰا خٰاطِئِينَ» ³ در اين آيه پدر را با «ياى» منادا خطاب نموده از اين‌رو سخن كسانى را كه مى‌گويند خواندن غير خدا جايز نيست مردود مى‌سازد، افزون بر اين كه پدر را واسطۀ بين خود و خدا قرار دادند اگر واسطه گرفتن اشكال داشت بايد حضرت يعقوب مى‌فرمود كه خودتان به صورت مستقيم از خدا طلب آمرزش نماييد، چنان كه امروز