27آنان از كوههاى اطراف خود،معدنهاى گوناگونى،از قبيل معادنِ طلا،نقره،سنگهاى قيمتى مانند:ياقوت،زمرّد و عقيق استخراج مى‌كردند.
بدين مناسبت«سبئى‌ها»و«حميريها»،از ثروتمندترين مردم روى زمين در آن زمان به شمار مى‌آمدند و از نظر تمدّن و رفاه از سطح بالايى برخوردار بوده‌اند؛آنان داراى كاخهاى مُجَلَّل،باغهاى پر گل و اثاثيه‌اى زيبا بوده‌اند،آنچنانكه شعراء و تاريخ نگاران،در وصف كاخهاى آنان قلم فرسايى كرده‌اند كه در اينجا گفتۀ همدانى در وصفِ كاخ«كوكبان»را براى شما بيان مى‌كنيم:
«اين كاخ از برون،پوششى از نقره داشت كه روى آن بوسيله سنگ سفيد تزيين گرديده بود و از درون،بوسيلۀ چوب درخت عرعر،كاشيكارى،عقيق رنگارنگ و ديگر سنگهاى گران قيمت آذين گرديده بود».
درباره كاخ«بينون»اينگونه سروده شده است:
وَ اسْأل بينونَ و حيطانها
قد نُطِّقت بالدرّ والجوهر 1
حكومت«تبّعيان»،تنها بر سرزمين يمن سايه نيفكنده بود بلكه سرزمين حجاز و يمامه و فاصلۀ ميان آن دو را-كه قبايل عرب عدنانى و جز اينها در آن ساكن بودند-فرا گرفته بود و اين دولت به دوران«أسعد أبوكرب»و فرزندش«حسان»،تا شام و سرزمين ايران و هند،گسترش يافت؛آنان‌از طرف خود،حُكّامى را از عربها،براى آنها قرار مى‌دادند كه آنان را«ملك»مى‌ناميدند،مانند:«زهير بن حباب كلبى»و جز اينها.
همواره هيئت‌ها و فرستادگانى از جزيره به سوى آنان مى‌آمد و شكايات خود را با آنها در ميان مى‌گذاشتند و از تحفه‌ها و پيشكش‌هاى آنان بهره مى‌بردند.
حكومت«تبعيان»،همچنان در يمن پابرجا بود،تا اينكه«ذونواس»،ظلم و ستم خود را بر مسيحيان نجران آغاز كرد و آنان را به جرم آنكه مسيحى بودند-و خود بر دين يهود بود-به قتل مى‌رسانيد.اين ظلم و جور تا آنجا پيشرفت،كه گودالهاى وسيعى را