17 آيَةً تَعْبَثُونَ * وَ تَتَّخِذُونَ مَصٰانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ ¹.

يعنى در هر بلندى براى خود ساختمانى مستحكم بنا كرده‌ايد و در آن كارگاههايى ايجاد مى‌كنيد،آنچنانكه مى‌پنداريد شما جاودانى خواهيد بود؟

در دوران شَدّاد،قومِ عاد طغيان نموده و به ظلم و فساد دست يازيدند،پس خداوند متعال«هود»را به جانب آنان فرستاد.اين پيامبر،قوم عاد را به تركِ بُت پرستى و عبادتِ پروردگار فرا خواند،آنان او را تكذيب كرده و همچنان در گمراهىِ خويش باقى ماندند.

در اين هنگام مدت زمانى دراز باران بر آنان قطع گرديد.آنها بدين منظور گروهى را به سوى‌مكّه ²گسيل داشتند،ليكن همچنان در ظلم وستم خودباقى‌بودند.هنگاميكه حضرت هود عليه السلام مشاهده كرد كه خشم و عذاب الهى به سوى آنان سرازير خواهد گرديد،به همراه كسانى كه به او ايمان آورده بودند،از آنان كناره گرفته و به جاى دورى مهاجرت نمود.

از اين پس،پروردگار بادِ سختى را به مدت هفت شب و هشت روز پى در پى بر آنان فرستاد كه همگى در نتيجۀ آن هلاك گرديدند.

برخى تاريخ نگاران بر اين عقيده‌اند،كه«عاد»نخستين گروهى از شكست خوردگانِ عربِ«رعاة»بودند كه پس از رانده شدنشان از مصر،گِرد هم جمع گشته‌اند.

بنابراين،اين قوم در آغاز،حكومتِ خود را در«احقافِ»مصر در (قرن هفدهم يا شانزدهم پيش از ميلاد) شروع نمودند.

هنگامى كه قومِ عاد هلاك گرديدند،هود و پيروان او باقى ماندند.

«لقمان بن عاد»كه به همراه نمايندگانِ عاد به مكّه رفته بود،به گروهِ هود پيوست و از آن پس تعداد فراوانى به آنان پيوستند،كه دولت نوينى را بنام«عادِ دوم»بوجود آوردند؛ اين حكومت در حدود هزار سال ادامه يافت،تا اينكه«قحطانيان»بر آنان چيره گرديده و