32امّا اين سخن سعد بن عبدالله اشعرى قمّى كه - سبئيه، ياران عبداللّه بن سبا يا همان عبداللّه بن وهب راسبى همدانى هستند و عبداللّه بن خرسى و ابن اسود، كه از ياران بزرگ او بودند، وى را يارى رساندند، و اينكه عبداللّه بن سبا نخستين كسى است كه طعن بر ابوبكر، عمر، عثمان و صحابه را آشكار كرد و از ايشان تبرّى جست (المقالات والفرق ، ص 20) - بدين دليل نادرست است كه كتاب المقالات والفرق سعدبن عبداللّه اشعرى نيز همچون كتاب فرق الشيعه نوبختى است، زيرا اين دو بزرگوار - قدّس سرّهما - همۀ مضامين كتابشان را از منابع ناشناخته نقل كرده‌اند و براى سخن خود سندى نياورده‌اند.
افزون بر آن سخنى كه اشعرى در كتاب خود المقالات والفرق دربارۀ عبداللّه بن سبا مى‌آورد خود به خود باطل است، زيرا آشكار است كه عبداللّه بن وهب راسبى همدانى سردار خوارج است كه در نهروان كشته شد و عبداللّه بن سبا از كسانى است كه در حق اميرالمؤمنين عليه السلام غلو كرد و براساس گزارش صحيح اميرالمؤمنين عليه السلام او را در كوفه كشت. بنابراين اينها دو شخصيّت متفاوت‌اند كه هر يك ويژگىِ ناهمساز با ديگرى دارد. ما در كتاب خود با عنوان «عبداللّه بن سبا» فصلى را آورده‌ايم كه در آن يكى بودنِ عبداللّه بن سبا و عبداللّه بن وهبِ خارجى را نفى كرده‌ايم و هر كه مى‌خواهد از چند و چون آن آگاهى يابد مى‌تواند بدان مراجعه كند.
آنچه نويسنده از سيّد نعمةالله جزايرى آورده كه عبداللّه بن سبا مردى يهودى بوده كه اسلام آورده است و اينكه او هنگام يهودى بودن همان را كه دربارۀ يوشع بن نون مى‌گفت پس از پذيرش اسلام دربارۀ