201خداوند عزّوجل نازل شده نزد ائمّه عليهم السلام بوده و آنها اين كتابها را به رغم اختلاف زبانهاشان مى‌فهميده‌اند» روايتى را از امام صادق عليه السلام نقل مى‌كند كه حضرتش عليه السلام انجيل و تورات و زبور را به زبان سريانى قرائت مى‌كرده است.
پاسخ نويسنده چنين است كه اين حديث با همين الفاظ در كتاب كافى و در باب مذكور يافت نمى‌شود و اين باب تنها دو حديث ضعيف در خود دارد كه در يكى از آن دو نام حسن بن ابراهيم ديده مى‌شود كه وضعى ناشناخته دارد، و در ديگرى نام سهل بن زياد و بكر بن صالح 1 و محمّد بن سنان ديده مى‌شود كه هيچ يك مورد وثوق نيستند و وضع سهل و ابن سنان پيشتر گفته آمد.
گمان نمى‌كنم عالمى به حرمت در اختيار داشتن تورات، انجيل و زبور فتوا دهد، به ويژه آنكه در اختيار داشتن اين كتب براى احتجاج با پيروان آن باشد، بل تا آنجا كه ما اطلاع داريم علما نه تنها به جواز در اختيار داشتن تورات و انجيل فتوا داده‌اند، بلكه در اختيار داشتن كتب ضالّه را نيز جايز مى‌دانند تا آنها را نقض كنند و با آنها به احتجاج با باورمندان اين كتب برخيزند.
اينكه چنين كتابهايى در دسترس اهل‌بيت عليهم السلام است شايد بدين سبب بوده است و در كتب اهل‌سنّت سخنانى رسيده كه به همين نكته گواهى مى‌دهد. ابو عمرو دانى در سنن خود از ابن شوذب نقل مى‌كند كه گفته است: «مهدى را بدين نام ناميدند، زيرا به كوهى از كوههاى شام