168اگر در مواردى جز ايشان كه بر برخى از اين موارد ترجيح دارند هزينه كنيم امام عليه السلام ما را مؤاخذه نخواهد كرد، اگر چه اين گروه هنگام تساوى يا عدم وضوح رجحان، كاملاً اولٰى هستند، بلكه دور نيست وجوب صرف آن در آنچه گفته شد - پس از بنا بر عدم معافيت آن - (جواهر الكلام ، ج 16، ص 177).

كلام نجفى قدس سره به‌وضوح بر وجوب پرداخت خمس در زمان غيبت دلالت دارد.

نويسنده مى گويد: يكى ديگر از اين جماعت شيخ رضا همدانى متوفّا به سال 1310 هجرى است كه در كتابش مصباح الفقيه، صفحۀ 155 پرداخت خمس را در زمان غيبت معاف كرده است.

پاسخ به وى اين است كه فقيه همدانى در كتاب يادشده به وجوب خمس بر شيعيان در زمان غيبت فتوا مى‌دهد. او قدس سره پس از بيان رواياتى كه در وجوب پرداخت خمس ظهور دارند و در پىِ آن، ذكر رواياتى كه ظهور در معافيت از پرداخت خمس دارند مى‌گويد:

«اين - يعنى معاف داشتن خمس - از امورى است كه ارادۀ آن تا ابد محال است، زيرا با حكمت مقتضىِ نهادن اين قانون كه در پرتو آن بنى هاشم با ستاندن آن از ديگر وجوه صدقه بى نياز مى‌شوند ناسازگارى دارد. پس مقصود از آن ¹ يا معافيت از پرداخت بخش خاصّى از خمس است كه مربوط به پاكيزگى زاد و ولد است، مانند ام ولدها و نظاير آن،