165متوفّا در اواخر سدۀ يازدهم است. او مى‌گويد: آنچه در بحث منافع، از روايات بسيار همچون صحيحۀ حارث بن مغيره و صحيحۀ فضلاء و روايت محمّد بن مسلم و روايت داودى [ به اين شكل آمده است ] بن كثير به نقل از اسحاق بن يعقوب و روايت عبدالله بن سنان و صحيحۀ زراره و صحيحۀ على بن مهزيار و صحيحۀ كريب به دست مى‌آيد، معافيت خمس براى شيعيان است.
او متعرّض پاره‌اى اشكالاتِ وارد بر اين نظر مى‌شود و مى‌گويد:
اخبار مربوط به معافيت از پرداخت خمس صحيح‌تر و صريح‌تر است و با وجود اخبار مذكور نمى‌توان از آن عدول كرد و به‌طور كلّى اعتقاد به معافيت از پرداخت خمس در زمان غيبت از قوّت تهى نيست. بنگريد به كتاب ذخيرةالمعاد، صفحۀ 292.
پاسخ او اين است كه آنچه نويسنده آورده درست است، ولى او بر خلاف امانتدارىِ علمى، جملۀ پايانى را كامل نياورده. سبزوارى قدس سره گفته است: به‌طور كلّى اعتقاد به معافيت مطلق از خمس در زمان غيبت از قوّت تهى نيست، ولى نزد من احوط آن است كه همۀ خمس در ميان طبقات موجود به سرپرستى فقيه عادل و جامع شرايط فتوا... هزينه شود.
اين كلام سبزوارى قدس سره است و روشن است كه وى در لزوم پرداخت خمس و هزينه كردن آن در ميان اقشار سه گانۀ پيشگفته، از طريق تسليم و تحويل خمس به فقيه امامى مذهب جامع شرايط فتوا، احتياط مى‌كند.
نويسنده مى‌گويد: يكى ديگر از آنها محمّد حسن فيض كاشانى است