71آيا اين چهار نفر داراى ويژگى‌هاى بارز و منحصر به فردى هستند؟ برترى‌هاى هر كدام بر ديگرى چيست كه امت اسلام بايد بعد از قرن‌ها به اين چهار نفر رجوع كند؟ آيا اين احتمال وجود ندارد كه در آينده مجتهدى تربيت شود و ظهور كند كه از نظر علم و تقوا، به مراتب بالاتر از آن چهار نفر باشد؟ در اين صورت آيا هنوز مردم بايد پيرو همان چهار نفر باشند؟ چهار نفرى كه نه خود از اصحاب پيغمبر صلى الله عليه و آله بوده‌اند، نه او را ملاقات كرده‌اند و بعد ازمدتى مذهبى را ارائه كرده‌اند.
به همين دليل است كه ما معتقد به جمود فكرى در بين جامعه مسلمين (اهل سنت) هستيم، زيرا راه تعالى و ترقى و بحث مسائل روز و جديد بسته شده است. در صورتى كه يكى از ويژگى‌هاى دين اسلام، حفظ اصول و ارزش‌هاى مذهبى و همراهى با قافله تمدن، در طول پيشرفت زمان است. اين يكى از دلايلى است كه از نظر شيعه، تقليد ابتدائاً بر ميت جايز نيست و همواره بايد از يك مجتهد زنده تقليد نمود. لذا در فقه شيعه باب اجتهاد باز است و علماى شيعه بر اساس روايات پيامبر و اهل‌بيت پيامبر با در نظر گرفتن كليه مقتضيات زمان و مكان اجتهاد مى‌كنند و فتواى مناسب با آن مى‌دهند.
جالب‌تر اين‌كه، بسيارى از مذهب ديگر اسلامى كه خود همچنان پيرو مرده ده قرن پيش مى‌باشند و پيروى مسلمانان را منحصر به يكى از مذاهب اربعه مى‌دانند، شيعيان را مرده پرست، رافضى و مشرك مى‌خوانند. در صورتى‌كه هيچ نص صريحى در بارۀ اين چهار نفر وجود ندارد، ولى امام و امامت شيعه، نص صريح پيغمبر بوده كه از بيان مجدد آن خوددارى مى‌شود.
از طرف ديگر لفظ امام را بارها پيامبر براى اميرالمؤمنين بكار بردند:
انس بن مالك مى‌گويد پيامبر فرمود: اولين كسى كه از اين در وارد مى‌شود او امام متقين است و سيد و سرور مسلمانان و خاتم اوصياء يعسوب مؤمنان و كشاننده روسفيدان به بهشت است. 1
حاكم و بخارى و مسلم در صحيح روايت مى‌كنند پيامبر فرمود: سه چيز درباره على به من وحى شد، سرور سيد مسلمانان و امام متقين و رهبر رو سفيدان بسوى بهشت.