14و اين مضمون قول خداى عزّ و جلّ است كه « إِنَّ اَللّٰهَ اِصْطَفىٰ آدَمَ وَ نُوحاً » خدا آدم و نوح را «اصطفاء» كرد يعنى ايشان را برگزيد.

و حوّا بر كوه مروه فرود آمد، و از اين رو آن را مروه ناميدند زيرا كه آن «مرأة» بر آن فرود آمده است، و از اين جهت نامى از نام مرأة را براى آن برگزيدند.

شرح: «اين مطلب را كلينى در كافى با سندى ضعيف از امام نقل كرده است، و بايد دانست كه در لغت «صفا» بمعنى سنگ سخت است و كوه صفا نيز سنگش بسيار سخت است. و نيز مروه سنگ سخت برّاق است، و در حقيقت وصف است نه اسم، و اين گونه روايات سند قابل اعتبارى ندارد و متضمّن حكمى از احكام هم نيست تا نقلش موجب اضلال باشد» .

2122-و مسجد الحرام بعلّت كعبه محترم شد، و سرزمين حرم بعلّت مسجد احترام يافت، و احرام بعلّت حرم واجب گشت.

2123-و همانا خداى تبارك و تعالى كعبه را قبله أهل مسجد كرد، و مسجد را قبلۀ اهل حرم ساخت، و حرم را قبله اهل دنيا قرار داد.

و حكمت قرار دادن «تلبيه» (چهار لبيك واجب) اينست كه خداى عزّ و جلّ چون ابراهيم عليه السّلام را گفت كه: مردم را بحجّ فراخوان تا با پاى پياده (و سوار بر اشتران) بسوى تو فراز آيند، پس ابراهيم عليه السّلام ندا در داد تا طوائف حاجيان لبّيك گويان او را اجابت كردند.