(6)) آية الله فاضل: اگر اتمام واجب باشد بايد نفقه اتمام حج را نيز بپردازد، اما وجوب اتمام در اين فرض محل تأمّل است.آية الله مكارم: احتياط‍‌ واجب آن است كه بعد از احرام رجوع نكند.

(1)) . آية الله زنجانى: به حسب ظاهر وعده بذل حج، پول قربانى و كفاراتى كه ارتكاب سبب آن از لوازم متعارف حج است - مانند استظلال در روزهاى بسيار سرد - بر عهده باذل است؛ مگر آنكه تصريح به خلاف كرده باشد، ولى داشتن پول قربانى و ديگر كفارات، شرط‍‌ استطاعت نيست، و اگر پول قربانى را بذل نكند چنانچه مبذول له تمكن از قربانى را نداشت بايد روزه بگيرد، ولى در صورتى كه روزه، برايش مشقت شديد يا از آن خوف ضرر دارد، مستطيع نيست.آية الله سبحانى: و اگر نپرداخت و فرد قادر بر قربانى باشد بايد قربانى كند و در غير اين صورت حكم او حكم كسانى خواهد بود كه قادر نيستند قربانى كنند بنابراين حتى در صورتى كه باذل به تعهد خود در مورد قربانى عمل نكند باز حج بر مبذول له واجب مى‌شود.

(2)) . آية الله مكارم: احتياط‍‌ در غير عمد، آن است كه باذل بپردازد.آية الله نورى: اگر عملِ‌ موجبِ‌ كفاره را از روى عمد و اختيار انجام داده باشد، و در غير اين صورت به عهده باذل است على الأحوط‍‌.

(3)) . آية الله بهجت، آية الله خويى: مگر در صورتى كه خود توانايى خريد آن را از مال خود داشته باشد، بلى اگر پرداخت پول قربانى موجب ناراحتى مالى او شود، قبول بر او واجب نخواهد بود.آية الله تبريزى: مگر در صورتى كه بتواند بدون حرج بدل هدى روزه بگيرد.آية الله سبحانى: مگر در صورتى كه خود توانايى خريد آن را از مال خود داشته باشد، و در غير اين صورت حكم او حكم كسانى خواهد بود كه قادر بر قربانى نيستند [يعنى بايد بدل قربانى كه روزه است را بياورد].آية الله سيستانى: در وجوب حج بر گيرنده، در اين صورت اشكال است، مگر در صورتى كه خود توانايى خريد آن را از مال خود داشته باشد، بلى اگر پرداخت قيمت قربانى موجب حرج و مشقت باشد قبول بر او واجب نخواهد بود.آية الله فاضل: واجب مى‌شود لكن پول قربانى بر عهده باذل است.