(1)) . آية الله تبريزى: در صورتى حج واجب مى‌شود كه بدون حرج و مشقت قادر به ادا باشد.آية الله خويى: بلى اگر دين خود را ادا نكند حج بر او واجب است و به هر حال اگر چنين فردى حج به جا آورد مجزى از حجة الاسلام مى‌باشد.آية الله زنجانى: چنانچه هزينه كردن اين پول در سفر حج باعث مى‌شود كه نتواند بدهى خود را بپردازد، يا پرداخت بدهى با مشقت شديد يا با وهن او همراه مى‌گردد، مستطيع نيست والاّ مستطيع مى‌باشد؛ و فرقى بين بدهى مدت‌دار و غير آن نيست. و در هر حال اگر بدهى خود را نمى‌پردازد حج بر او واجب مى‌گردد و كفايت از حجة الاسلام مى‌كند.آية الله سبحانى: حج بر او واجب نمى‌شود مگر اينكه بدهى او مدت‌دار باشد و مدت آن به قدرى طولانى باشد كه اطمينان عرفى به تمكن از اداى بدهى در مدت ياد شده را داشته باشد مثل كشاورزى كه بدهى مدت‌دار براى پنج سال بعد دارد و مى‌داند كه با درآمد يك سال كشاورزى خود به راحتى بدهى خود را مى‌تواند ادا كند.آية الله سيستانى: اگر انسان مال وافى به هزينه حج را داشته، و به همان مقدار هم مقروض باشد، بنا بر اظهر حج بر او واجب نخواهد بود، و همچنين اگر كمتر از آن مقدار، مقروض باشد، به طورى كه اگر مقدار قرض برداشته شود، باقيمانده آن وافى به هزينه حج نباشد، كه در اين صورت هم حج بر او واجب نخواهد بود، و فرقى نيست بين اينكه وقت پرداخت بدهى رسيده باشد يا نه، مگر اينكه آنقدر، وقت پرداخت دور باشد كه اصلاً عقلا به آن توجه نكنند؛ مانند پنجاه سال.آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: و اگر مى‌داند كه طلبكار از طلب خود خواهد گذشت، و يا بنا بر مسامحه دارد (مثل مهريه بعض زنان) چنين دَينى مانع استطاعت نيست.

(2)) . آية الله فاضل: يعنى مخير است بين انجام حج و اداى دين و در صورت انجام حج كفايت از حجة الاسلام مى‌كند.

(3)) . آية الله بهجت: يا كفاره يا نذر.

(4)) . آية الله تبريزى، آية الله خويى: حكم ساير ديون را دارد الاّ اينكه عين مال متعلَق خمس و زكات باشد، كه در صورتى مستطيع مى‌شود كه غير از آنها مخارج حج را داشته باشد.آية الله زنجانى: البته اگر خمس يا زكات در اموالش نباشد بلكه بر عهده او آمده در صورتى كه خمس و زكات را نپردازد يا علاوه بر آنها هزينه حج را نيز داشته باشد، مستطيع است.آية الله صافى، آية الله گلپايگانى: حكم ساير ديون را دارد، الاّ اينكه عين مال متعلَق خمس و زكات باشد كه مقدم بر ساير ديون است.