24نبايد مؤمنان همگى [براى جنگ دشمنان] بيرون بروند. پس چرا از هر گروه آنان تعدادى نمىروند در دين تفقه كنند تا وقتى به ميان قومشان بازگشتند، آنان را از نافرمانى خداوند بيم دهند، شايد بترسند و نافرمانى نكنند. 1
تفقه در دين به معناى بصيرت، ريزبينى و ادراك دقيق معارف اسلامى [اعم از اصول اعتقادى، مسائل اخلاقى و احكام شرعى] است. 2 پس اين آيه شريفه مؤمنان را به اجتهاد و استنباط فروعات دينى هم سفارش فرموده است. پيشوايان معصوم(عليهم السلام) براساس اين آيه شريفه مردم را به تفقه در دين تشويق مىكردند؛ براى نمونه:
- امام صادق(ع) هميشه به مردم مىفرمود: «در دين، تفقه كنيد. پس اگر كسى در دين تفقه نكند، اعرابى [و نادان] است». 3
- نيز آن حضرت فرمود: «دوست دارم با تازيانه بر سر يارانم بزنند تا در دين فقيه شوند». 4
- امام موسى كاظم(ع) فرمود:
در دين خدا تفقه كنيد؛ زيرا فقه كليد بصيرت و دانايى، نعمتى كامل و سبب رسيدن به مقامهاى بلند و درجات بالاى دينى و دنيايى است. برترى فقيه بر انسان عابد مانند شدت نور خورشيد بر