29البته اين حكم مخصوص حرمِ مكه است، اما بعضى از فقها حرم مدينه را كه محدود است به ميان دو سنگلاخ «ليلى» و «واقم»، ملحق به حرم مكه كرده و صيد در آنجا را حرام دانسته‌اند. ¹ بعضى هم قائل به كراهت شديد آن هستند. ² محقق كركى پس از نقل قول به حرمت، از شيخ و علامه مى‌گويد: «قول صحيح همين است» و آن را مبتنى بر روايت عبدالله بن سنان از امام صادق(ع) مى‌كند ³:

«يحرم من الصيد في المدينة ما صيد بين الحرتين». ⁴«از صيد در مدينه، آنچه ميان دو سنگلاخ صيد شود، حرام است».

10. كراهت مجاورت در مكه

طبق نظر فقها، مجاورت و سكونت دائمى در شهر مكه كراهت دارد و بهتر اين است كه انسان، مناسك خود را انجام دهد و از مكه خارج شود. ميان قدما از كسانى كه به اين حكم تصريح كرده‌اند، مى‌توان شيخ طوسى را نام برد. ⁵ در اين باره رواياتى داريم كه از جمله آنهاست:

عن الحلبي قال: «سألت ابا عبدالله عن قول الله - عز وجل - (وَ مَنْ يُرِدْ فِيهِ بِإِلْحٰادٍ بِظُلْمٍ نُذِقْهُ مِنْ عَذٰابٍ أَلِيمٍ)

فقال: كلّ الظلم فيه الحاد حتى لو ضربت خادمك ظلماً خشيت ان يكون الحادا فلذلك كان الفقهاء يكرهون سكنى مكة». ⁶

حلبى مى‌گويد: از امام صادق درباره سخن خداوند پرسيدم كه مى‌فرمايد: «هركس در آنجا (حرم) با الحاد اراده ظلم كند، عذابى دردناك به او مى‌چشانيم» امام فرمود: «هر ظلمى در آنجا الحاد است، حتى اگر خادم خود را از روى ستم بزنى، بيم آن دارم كه الحاد باشد و براى همين است كه فقها سكونت در مكه را مكروه مى‌دانند».

البته رواياتى هم داريم كه از آنها استحباب مجاورت در مكه استفاده مى‌شود:

قال علي بن الحسين(ع): «الطاعم بمكة كالصائم فيما سواها و الماشي بمكة في عبادة الله -عزوجل - ». ⁷

امام زين العابدين فرمود: «كسى كه در مكه غذا مى‌خورد، مانند كسى است كه در