348پس چنانچه يك راوى ثقه كه به مكتب خلفا معتقد باشد، در مناقب خلفاى خود، از ائمه(عليهم السلام) روايتى را نقل كرد، وى در روايت خود صادق است و هيچ‌گونه اشكالى از حيث صدقش ندارد؛ بلكه مشكل در محتواى نقل‌شده اوست كه ما مى‌دانيم امام، اراده جدّى در بيان آن نداشته است.
البته بايد توجه داشت كه نپذيرفتن اين‌گونه روايات، نه به‌دليل اينكه مؤيد مذهب راوى يا ازباب مخالفت با عامه است، بلكه تنها به‌دليل اشكال در علت صدور آن است؛ زيرا تنها اصل صدور، كفايت نمى‌كند. بلكه بايد علت آن نيز تمام باشد.