15با پژوهش و بررسى‌اى كه انجام گرفت، در كتب لغت و منابع اهل سنت، از عمره مبتوله مطلبى نيافتيم. بنابراين در روايات آنها به عمره مبتوله اشاره نشده و در كتب فقهى‌شان به اين موضوع نپرداخته‌اند. بيشتر علماى اهل‌سنت از اين عمل، با عنوان عمره ياد كرده‌اند و در كلمات و كتب فقهى بعضى، «عمره مفرده» آمده است.

حكم عمره مبتوله

1. نظريه فقهاى شيعه

دانسته شد كه مقصود از عمره مبتوله، همان عمره مفرده است؛ اكنون پرسش اين است كه آيا اين عمره واجب است يا خير؟

مشهور ميان فقهاى شيعه، عدم وجوب عمره مفرده، بلكه استحباب آن است؛ به‌ويژه براى كسى كه استطاعت انجام عمره مفرده را دارد و براى رفتن به حج تمتع، مستطيع نيست. ¹ البته اين نوع از عمره، در مواردى واجب مى‌شود؛ مانند نذر، قسم، عهد و... ²؛ همچنين بر كسى كه تصميم دارد وارد مكه شود. داخل شدن به مكه، بدون احرام، حرام است. پس لازم است شخص عازم به مكه، با احرام باشد و يكى از مواردى كه انسان بايد محرم شود، زمان انجام عمره مفرده است. ³

در ميان فقهاى شيعه كسانى هستند كه قائل به وجوب عمره مفرده، براى كسى كه مى‌تواند آن را انجام دهد، شده‌اند؛ از جمله آنهاست:

- ابوالصلاح حلبى: «العمرة المبتولة واجبة على أهل مكة و حاضريها مرّة في العمر». ⁴

- آيت الله مكارم شيرازى: «اشخاصى كه از مكه، شانزده فرسنگ شرعى دور باشند، اگر استطاعت براى عمره داشته باشند و براى حج نداشته باشند، به احتياط واجب عمره مفرده انجام دهند». ⁵

- آيت الله صانعى: «كسى كه به عنوان نيابت، رفت به مكه و خودش حج واجب به‌جا نياورد، استطاعت براى عمره مفرده دارد، وجوب اتيان آن، بعد از عمل نيابت، خالى از وجه نمى‌باشد». ⁶