43داشتند و قبرها را مسجد قرار مى‌دادند؛ ولى پس از آنكه پايه‌هاى دين اسلام مستحكم شد و ديگر قبرها را پرستش نمى‌كردند، حكم نهى از زيارت قبرها نسخ شد؛ زيرا زيارت قبور، يادآور آخرت است و موجب زهد در دنيا مى‌شود.
العينى پيش از بيان اين مطلب و در كتاب التوضيح مى‌گويد: «امت اسلام بر جواز زيارت قبر مطهر پيامبر اعظم(ص) اتفاق نظر دارند» 1 و مطلبى كه شيعه و سنى روايت كرده‌اند كه رسول خدا(ص) قبر مادر گراميش را زيارت مى‌كرد نيز بيانگر اين مطلب است.
برداشت حرمت زيارت قبور از برخى روايت‌هاى ديگر
يكى از دليل‌هاى منكران زيارت قبور، حديثى است كه ابوداوود در سنن خود آورده است كه: محمدبن‌كثير از شعبه از محمدبن‌حجاده از اباصالح از ابن‌عباس حديث نقل مى‌كند كه: «رسول خدا(ص) زنانى كه قبرها را زيارت مى‌كنند و بر سر قبرها چراغ مى‌گذاردند و آنجا را مسجد قرار مى‌دهند، لعن كرده است». 2
چنان‌كه در سنن ترمذى (باب آنچه كه در كراهت زيارت قبرها از سوى بانوان آمده است) مى‌گويد: «قتيبه از ابوعوانه از عمربن‌ابى‌سلمة از پدرش و او از ابوهريره حديث نقل مى‌كند كه: رسول خدا(ص) زنانى را كه به زيارت قبرها مى‌روند، لعن كرد». 3
حاكم نيشابورى نيز در المستدرك اين روايت را نقل كرده است: «رسول خدا(ص) زنانى را كه قبرها را زيارت مى‌كردند و آنها را مسجد قرار مى‌دادند و آنجا چراغ مى‌افروختند، لعن كرده است». 4