27در تقسيم ديگر، صفات خبرى در مقابل صفات عقلى به كار مى‌رود. مقصود از صفات عقلى، صفاتى است كه عقل و خرد با صرف نظر از كتاب و سنت نيز به آن رهنمون باشد؛ در حالى كه اثبات برخى صفات براى خداى سبحان، كه به صفات خبرى معروف‌اند، تنها از طريق خبر صادق امكان‌پذير است. 1
نكته
گفتنى است اينكه صفات خبرى در برابر كدام صفات قرار مى‌گيرند، محل نظر است. برخى از صاحب‌نظران، آن را در مقابل صفات ذاتيه دانسته‌اند 2، ولى يادآور شده‌اند كه منظور از صفات ذاتيه، صفات كمال است. 3 برخى ديگر آن را در برابر صفات كماليه قرار داده‌اند 4 و برخى آن را در تقابل با صفات عقليه مى‌دانند. 5
به نظر مى‌رسد هم ديدگاه كسانى كه صفات خبرى را در برابر صفات كمال قرار مى‌دهند درست است (زيرا اماميه، معناى ظاهرى صفات خبرى را دلالت بر كمال خداى متعال نمى‌داند) و هم قول كسانى كه آن را در مقابل صفات عقلى قرار مى‌دهند (زيرا تنها راه اثبات اين صفات سمع است). اما قرار دادن اين صفات در مقابل صفات ذات صحيح نيست؛ زيرا صفات خبرى نيز - چنان‌كه در ادامه خواهد آمد - به صفات ذات و صفات فعل تقسيم مى‌شوند.