26صفات خداوند، تفاوتى نيست؛ چنان‌كه از امام باقر(ع) نقل شده است كه فرمود:

« إنَّ الأَسماءَ صِفاتٌ وَصَفَ بِها نَفسَهُ » ¹ ؛ «نام‌هاى خدا، صفاتى هستند كه خداوند، با آنها خود را وصف كرده است». امام رضا(ع) نيز در پاسخ محمّد بن سنان كه از «اسم» پرسيده بود، فرمود:

« صِفَةٌ لِموصوفٍ » ² ؛ «صفتى است براى موصوفى». بنابراين مى‌توان اين‌چنين نتيجه گرفت كه از ديدگاه احاديث اسلامى، همه اسماى الهى، صفات او نيز محسوب مى‌شوند؛ چنان‌كه همه صفات خداى متعال، اسماى حسناى او نيز شمرده مى‌شوند؛ به ديگر سخن، خداوند متعال، اسمى جامد و غيرمشتق ندارد كه فقط علامت باشد، بلكه در همه اسماى او، صفتى از صفات الهى لحاظ شده و حتى نام «الله» - جل‌جلاله - نيز، ريشه اشتقاق دارد. ³

تعريف صفات خبرى

كاربرد واژه صفات خبرى، ابتدا از ناحيه اهل حديث و اشاعره رايج شده است. ⁴ در يك تقسيم‌بندى، صفات خداى متعال به صفات خبرى و ذاتيه تقسيم مى‌شود. مراد از صفات ذاتيه، صفات كماليه است؛ صفات معروفى چون علم، قدرت، حيات و... . اما مراد از صفات خبرى، آن دسته از صفات بارى تعالى است كه مستندى جز نقل ندارد و اثبات آن، تنها از طريق كتاب و سنت امكان‌پذير است و در صورتى كه ظاهر عرفى آنها اخذ شود، به تجسيم و تشبيه منجر مى‌گردد؛ مانند دست، پا، وجه و... . ⁵