103مى‌كرد يا اينكه از پروردگار براى او طلب آمرزش مى‌كرد.
روايت صحيح درباره اين موضوع را ابن‌طاووس در كتاب «الفرحة» مى‌آورد و مى‌گويد: «ما نزديك قبر اميرمؤمنان على(ع) هستيم. اى اباقرّه! ما در باغى از باغ‌هاى بهشت هستيم». 1 تفاوت بين دو روايت، واضح است و مقصود روايت، به‌سبب جابه‌جايى كلمه «قرب» با «عند» (نزديك با كنار)، تغيير كرده است. چنان‌كه روشن است او به‌صورت دقيق، مقصود از كلمه جبّان و جبّانه را كه در روايت ابوالفرج و ابن‌طاووس آمده، نمى‌داند كه آيا اسم مكانى با همين نام است يا اسم مكان دفن اموات است. اگر اسم مكانى با همين نام باشد، آن را بررسى نمى‌كنيم. اما اگر مراد، مكان مخصوص دفن اموات باشد كه معروف است، بايد گفت كه جبانات زيادى وجود دارند كه كوفه همه آنها را به خود ديده است و اطراف آنجا قرار دارند. شايد مشهورترين آنها، جبّانه (قبرستان) ثويه باشد كه آن را «براقى» (متوفاى 1322ه .ق/ 1904م) در «تاريخ كوفه»، مى‌آورد و مى‌گويد:
ثويه جبّانه‌اى (قبرستانى) است كه مخصوص ثقيف و قريش مى‌باشد و در آنجا كميل بن زياد، يار امام(ع) و يكى از تابعان مشهور و نيز مغيرة ابن شعبه، دفن شده‌اند. 2
اگر مقصود از جبّانه، معناى دوم باشد كه در اين روايت آمده است، خيلى از قبر امام على(ع) دور نمى‌باشد. بدون شك، بيشتر جبانات (قبرستان‌هاى) كوفه كه براقى آنها را در كتاب خود آورده است و ما در صفحات پيشين از آن نام برديم، خيلى با قبر اميرمؤمنان(ع) فاصله ندارند.
4. ابوالفرج هنگام ذكر داستان كشته‌شدگان اهل بيت(عليهم السلام) در دوران خلافت