239اسعد طلس متن آنها را بازخوانى كرده و براساس آن، اين زيارتگاه به امام حسين(ع) منتسب بوده است. در يكى از اين كتيبهها، عبارت «مشهد حسينى در باب الفراديس» براى زيارتگاه به كار رفته است. متن اين كتيبه براساس بازخوانى طلس چنين است:
هذا المكان المبارك فيه مدفون كافل السلطان الشهيد الغازي المجاهد المرابط في سبيل الله الملك الكامل ناصر الدين محمد بن جمال الدين صاحب ساقان قنبر قدس الله روحه ونوّر ضريحه دفن في هذا المشهد الحسيني بباب الفراديس في يوم الاحد السابع والعشرين من شهر رمضان سنة ثمان وثمانمائة. 1
اين مكان مبارك محل دفن سرپرست سلطان شهيد جنگجوى مجاهد در راه خدا، ملك الكامل ناصرالدين محمد بن جمالالدين يار صاحب ساقان قنبر است؛ خداوند روح او را مقدس و قبر او را نورانى گرداند. او در روز يكشنبه بيست و هفتم ماه رمضان سال 808 در اين مشهد حسينى در بابالفراديس به خاك سپرده شد.
صرفنظر از اينكه كدام يك از اقوال مربوط به محل دفن سر امام حسين(ع)، از اعتبار بيشترى برخوردار است و سر شريف در اين زيارتگاه دفن شده است يا در محل ديگرى، داستانى در يكى از كتابها نقل شده است كه براساس آن، در دوره عثمانى، محل دفن سر را باز كرده، اما آن را خالى يافته بودند. «عثمان مدوخ» در كتاب خود «العدل الشاهد فى تحقيق المشاهد»، اين داستان را چنين نقل كرده است:
يكى از علما شروع به تخريب يك مكان قديمى نزديك بابالفراديس نمود تا آن را به كتابخانه تبديل كند. در حين انجام كار، طاقچه را در ديوار پيدا كرد كه با يك سنگ محكم بسته شده بود. روى اين سنگ، عبارتى نوشته شده بود كه از آن فهميدند كه اين محل، زيارتگاه سر امام حسين است. اين موضوع را به اطلاع والى شام رساندند. او به آنجا رفت تا خود از نزديك ببيند؛ و به آنها