47خاصى قائل نيستند. آنان از سنت، يعنى شيوه رفتار و گفتار پيامبر، و شريعت، يعنى اصول اعتقادات، احكام و اخلاقيات برگرفته از قرآن و سنت، پيروى مى‌كنند. سنى‌ها بيش از آنكه به رهبر خاصى وابسته باشند، به شريعت وابسته‌اند و اين شريعت عاملى است كه جامعه سنى را فراخ‌تر و بازتر از جامعه شيعه ساخته است. 1
عرب‌هاى سنى با وجود كم‌بودنشان، از گذشته‌هاى دور، بر ساختار سياسى و اجتماعى عراق استيلا يافته و همواره در تاريخ سياسى كشور عراق مواضع برترى داشته‌اند. اين برترى و استيلا با حمايت دولت عثمانى آغاز شد و تا پيش از فروپاشى رژيم بعث ادامه داشت. هرچند دولت عثمانى در جنگ جهانى اول از هم فروپاشيد و جامعه سنى از حمايتش محروم شد، اما سنى‌ها همچنان استيلاى خود را بر ساختار سياسى - اجتماعى عراق حفظ كردند. اين گروه پايگاه محكمى داشتند و تا مارس 2003م (زمان فروپاشى رژيم بعث) حكمرانى خود را بر جامعه عراق حفظ كردند. اين استيلا و برترى سياسى، به بهره‌بردارى و دسترسى جامعه سنى به امكانات اجتماعى بيشتر منجر شد. ولى در نهايت، اين استيلاى سياسى سنى‌ها، با فروپاشى رژيم بعث، پايان يافت.
حزب بعث با توجه به تعداد زياد شيعيان و نگرانى رهبران عراق از اين وضعيت، تلاش زيادى كرد تا نسبت جمعيتى كشور را به سود اهل‌سنت تغيير دهد. به همين منظور، رژيم صدام با برپايى جنگ و اعزام شيعيان به جبهه و گرفتن بيشترين قربانى از آنان، به راه انداختن كشتارهاى دسته‌جمعى و پروژه‌هاى قتل‌درمانى، اخراج ايرانى‌ها،