124پنج حمله به نجف را در دستور كار خويش قرار داد. اولين اقدام او تفتيش خانه به خانه مجاهدين بود. با كوچك‌ترين شك، افراد را بازداشت و خانه‌هاى‌شان را با بمب منفجر مى‌كردند. پيكرهاى شهدا در سطح شهر و در كوچه و خيابان پراكنده بود؛ مخصوصا در ميدان ثورة العشرين وضع بسيار اسفناك بود؛ چون بعثى‌ها اجازه دفن پيكرها را نمى‌دادند و كسى جرأت نزديك شدن به پيكرها را نداشت. اين وضعيت تا پايان ماه رمضان 1411 ادامه داشت.
بعثى‌ها به درمانگاه‌ها و بيمارستان‌هاى نجف نيز حمله كرده و پزشكان و پرستاران را كه به مداواى مجروحين پرداخته بودند را همان‌جا اعدام كردند. نيروهاى بعثى بيماران و پزشكان را با سلاح سرد و گرم به قتل رسانده و سپس لباس پزشكان مخصوصاً بانوان را از تن درآورده و پيكرهاى‌شان را تكه تكه كردند.
علل شكست انتفاضه شعبانيه
انقلاب مردم عراق در شعبان سال 1411 به شكست منتهى شد و به هدف اصلى خود كه اسقاط رژيم بعث صدامى بود، نرسيد. علل اين ناكامى از اين قرار بود:
1. ترس و وحشت مردم
بى‌رحمانه و وحشيانه برخورد كردن بعثى‌ها در سركوب انتفاضه، دلهرۀ شديدى در دل مردم انداخت. استفاده ارتش از سلاح‌هاى سنگين، بر اين هراس افزوده بود؛ مثل موشك‌هاى زمين به زمين، تانك‌ها، زره‌پوش‌ها و توپخانه و نيروى هوايى. دولت مردم را تهديد به استفاده از سلاح‌هاى شيميايى و ميكروبى كرد و مردم مى‌دانستند هر كارى از دولتى كه هيچ ارزشى براى انسانيت قائل نيست برمى‌آيد.
2. تخريب زيرساخت‌ها
نيروهاى نظامى به بهانه حمله به مردم، زيرساخت‌هاى كشاورزى و صنعتى و راه‌هاى ارتباطى سر راه خود را از بين مى‌بردند. انهدام انبارهاى مواد غذايى و وسايل ضرورى و محاصره مردم عملا آنان را فلج كرده بود.