9رهبر انقلاب، اربعين را احياى ياد حماسه حسين بن على (ع) در كربلا دانسته، مىفرمايد:
«شما فرض كنيد اگر اين شهادت عظيم در تاريخ اتفاق مىافتاد، يعنى حسين بن على (ع) و بقيه شهيدان در كربلا شهيد مىشدند، اما بنىاميه موفق مىشدند همانطور كه خود حسين (ع) و ياران عزيزش را از صفحه روزگار برافكندند و جسم پاكشان را در زير خاك پنهان كردند، ياد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهاى بعد محو كنند، آيا اين شهادت فايدهاى براى عالم اسلام داشت؟ يا اگر هم براى آن روز اثرى مىگذاشت، آيا اين خاطره در تاريخ براى نسلهاى بعد هم براى گرفتارىها و سياهىها و تاريكىها و يزيدهاى دوران آينده تاريخ هم اثرى روشنگر و افشا كننده داشت؟ اگر حسين شهيد مىشد، اما مردم آن روز و مردم نسلهاى بعد نمىفهميدند شهيد شده، اين خاطره چه اثرى و چه نقشى مىتوانست در رشد و سازندگى و هدايت و برانگيختگى ملتها و اجتماعات و تاريخ بگذارد؟ مىداند هيچ اثرى نداشت. آرى، حسين (ع) شهيد مىشد، خود او به اعلا علّيين رضوان خدا مىرسيد؛ شهيدانى كه كسى نمىفهميد و در غربت، سكوت و خاموشى شهيد شدند، به اجر خودشان در آخرت رسيدند. . . امام چقدر درس و اسوه مىشدند؟»
اربعين نشانگر تدبير خاندان پيامبر (ص) و احياگر حقيقت شهادت است و در اربعين حسينى ياد شهادت حسين (ع) زنده شد. 1آيتالله خامنهاى با اشاره به اين بُعد از پيام اربعين مىفرمايد:
«اهميت اربعين در آن است كه در اين روز، با تدبير