83چهارگانۀ حديث به صحيح، حسن، موفق و ضعيف در فرهنگ تشيع، توسط جمال‌الدين احمد مطرح گرديد و به دست شاگرد شايسته‌اش علامه حلى تشريح گرديد. ¹وى همراه برادرش در حوزۀ درسى نجيب الدين ابن نما و سيد فخار موسوى شركت كرد و از دانش آن دانشوران، بهره برد و به اجازۀ روايتى از آنان نايل آمد. ²

ابن داوود حلى يكى از شاگردان وى مى‌گويد:

مجموعۀ آثار وى به هشتاد و دو جلد بالغ مى‌گردد. او علم رجال، روايت و تفسير را چنان محققانه مورد بررسى قرار داده است كه مزيدى بر آن متصور نمى باشد. مرا تربيت كرد و آموزش داد و به نيكى در باره‌ام عنايت داشت. خدا بهترين پاداش محسنين را به ايشان عنايت فرمايد. ³

شيخ محمد بن حسن معروف به حر عاملى ( متوفاى 1104 ق.) در معرفى اين شخصيت نوشته است: سيد جمال الدين احمد بن موسى بن محمد علوى حسنى، عالم فاضل شايسته، وارستۀ عابد و پارسا و پرهيزگار، فقيه محدث محقق، ثقه شاعر، جليل القدر و. . . از استادان علامه حلى و ابن‌داوود است. شهيد ثانى در اجازه‌اى كه براى شيخ حسين فرزند عبدالصمد عاملى (والد شيخ بهايى) صادر كرده است، برخى آثار اين دانشور را فهرست كرده است كه يكى از آنها كتاب «حل الاشكار فى معرفه الرجال» مى‌باشد. ⁴

علامه بحرانى مى‌نويسد:

جمال الدين ابوالفضايل، احمد، برادر سيد رضى الدين على بن طاووس است. . . شهيد ثانى گفته است نسخه‌اى از كتاب حل الاشكال در دانش رجال به خط مباركش نزد من موجود مى‌باشد و بزرگى گفته است اين اثر را سيد احمد به سبك اختيار رجال الكسى، شيخ طوسى، تاليف كرده است و شيخ حسن، صاحب معالم، فرزند شهيد ثانى آن را تحرير نموده كه به تحرير طاووسى موسوم كرده است. ⁵

سرانجام، اين فقيه و الامقام در 673 هجرى به سراى باقى شتافت و پيكرش در محلۀ جباوين حله دفن گرديد؛ محله‌اى كه بعدها به نام او، محله ابوالفضايل، ناميده شد. اين مكان، قرن‌ها زيارتگاه و مورد احترام و حتى تقديس اهالى بوده است. در سال 1377 هجرى، شخص نيكوكارى كه حاج عبدالرزاق مرجان نام داشت، به تعمير و بازسازى اين مرقد