58
سيره و انديشه تقريبى
آيةالله العظمى سيستانى از فقها ومراجع بزرگوارى است كه به موضوع وحدت بين مذاهب اسلامى، اهتمام ويژه‌اى دارد؛ به طورى كه وى حتى در تدريس خارج فقه واصول نيز، روش «مقايسه تطبيقى ميان فقه شيعه و فقه ديگر مذاهب اسلامى» را در اولويت كارهاى تحقيقى خويش قرار داده است؛ زيرا به نظر وى، آگاهى از تفكرات فقهى اهل سنت در زمان صدور فتوا، همانند اطلاع از موطّأ مالك و فتاوى ابو يوسف و آراى ديگر فقهاى آنها، اهداف ائمه (عليهم السلام) و ديدگاه‌هاى پيشوايان شيعه از صدور احكام را نمايان مى‌سازد.
در اين مقاله چند مورد از افكار، انديشه‌ها و سيرۀ عملى وى را دربارۀ وحدت ميان شيعه و سنى مرور مى‌كنيم:
الف. تاكيد بر وحدت؛
آيةالله سيستانى، مرجع بزرگ شيعيان عراق در ديدار محسن عبدالحميد، يكى از اعضاى شوراى حكومتى اين كشور و هيئتى از علماى اهل سنت، بر وحدت شيعه و سنى تاكيد كرد. عبدالحميد كه رياست حزب اسلامى عراق را نيز بر عهده دارد، در پايان اين ديدار گفت: ما در ديدار با آيةالله سيستانى، عهد بستيم كه هرچه در توان داريم، براى حفظ وحدت و يكپارچگى و استقلال عراق، به‌كار بنديم.
وى از تفرقه ميان اقوام مختلف عراقى به عنوان يكى از خطرناك‌ترين حربه‌هاى دشمنان ياد كرد و افزود: قرآن، پيامبر و قبلۀ ما يكى است؛ پس هيچ دليلى وجود ندارد كه ميان شيعه و سنى، جدايى و تفرقه پيدا شود.
عبدالحميد گفت: مردم عراق از شيعه و سنى با هوشيارى در برابر توطئه‌هاى دشمنان ايستادند و به هيچ وجه اجازه نداده و نخواهند داد كه خللى بين اقوام مختلف در عراق به‌وجود آيد. وى افزود: اين درحالى است كه بسيارى كوشيدند اين‌طور القا كنند كه درصورت سقوط صدام، خون‌هاى شيعيان و سنى‌ها در خيابان‌هاى عراق ريخته خواهد شد. بر پايه اين گزارش، در اين ديدار هيئتى از اوقاف اهل تسنن و علماى اسلامى به رياست شيخ محمود خلف الجراد، شيخ احمد الجبورى، حازم الجنابى و شيخ حسن ملا على، محسن عبدالحميد را همراهى مى‌كردند. 1