131و حال، آن چه را شايسته شئون آن حضرت است، از گنبد، ايوان مذهب، ابواب نقره و رواق آينه‌كارى شده و. . . غير از خود به يادگار نهاده‌اند. 1
اولين منزلى كه او به آن گام مى‌نهد، خاتون آباد از توابع ورامين است. سپس از طريق شريف آباد، ايوان كى، ده نمك و لاسجرد، وارد سمنان مى‌شود ودر اين شهر با برخى رجال ادبى، عرفانى و حكومتى، ملاقات‌هاى انجام مى‌دهد و بعد از پشت سر نهادن منازل آهوان و بى‌توشه، به دامغان مى‌رود. در اين شهر، مقارن طلوع آفتاب در منزل سيدزين العابدين، متولى امامزاده جعفر فرود مى‌آيد؛ خانه‌اى كه متصل به بقعه امامزادگان است و ضمن زيارت اين بناهاى مقدس، گزارشى دقيق از بقعۀ آنان ارائه مى‌دهد و مى‌نويسد:
گنبد و بارگاه مذكور در سلطنت گوركانيان ( تيموريان) بنا شده است. ضريح امامزاده، چوبين است و در مغرب صحن، بقعه امامزاده محمد است. 2
ميرزا محمد على، دامغان را پشت سر مى‌گذارد و از طريق راه كاروانى مهماندوست و ده ملا، به شاهرود قدم مى‌نهد و در كاروانسراى كربلايى اكبر، فرود مى‌آيد و گزارشى از اوضاع فرهنگى و اقتصادى اين شهر ارائه مى‌دهد. منازل ديگرى كه وى تا سبزوار، از آنها عبور مى‌كند، عبارتند از: خير آباد، حسن آباد، ميامى، دهنه زيد، ميان دشت، عباس‌آباد، مزينان، سوخرد، ريبد و مهر. وى در سبزوار به زيارت بارگاه امامزاده يحيى، فرزند موسى‌بن جعفر (ع) مى‌رود و مرقد حاج ملاهادى سبزوارى را هم زيارت مى‌كند و درباره‌اش مى‌نويسد:
تعريف آن مرحوم، از قوه نگارنده بيرون و از طاقت بنده فزون است. تاليفات و تصانيف لطيفۀ آن بزرگورا بر جلالت و شئون آن توحيد آثار، دليل كافى و گواه صادق است. 3
منزل بعدى وى، زعفرانيه است و پس از آن از راه شوراب، وارد شهر نيشابور مى‌شود و سپس راهى قدمگاه مى‌شود و دربارۀ آن مى‌نويسد:
مى‌گويند آثار قدمين حضرت امام رضا (ع) است. تاريخ بنايش 1091 قمرى و بر حسب امر شاه سليمان صفوى بنا شده است. 4
وى در روز جمعه سيزدهم ربيع الاول 1315 قمرى وارد مشهد معظم مى‌شود. هنگام اقامت در جوار بارگاه مقدس رضوى، از اين مكان مقدس و بناهاى ضميمه آن، گزارش‌هايى ارائه مى‌دهد و تاكيد مى‌كند كه اين مطالب غير از نكاتى است كه در كتاب مطلع الشمس،