102و پس از گذشت لحظاتى برگشت و خطاب به سيد مهدى فرياد كشيد: كليد دار كجاست؟

سيد مهدى پاسخ داد: فرار كرده است.

نجيب پاشا نيز بى درنگ كليد دار فرارى را عزل و سيد مهدى را به جايش منصوب كرد. ¹

سيد مهدى از سال 1258 تا 1272 قمرى، عهده دار اين منصب بود.

محمد كريم خان، رئيس شيخى‌ها در كرمان كه پس از سيد كاظم رشتى به رياست شيخيه رسيد، در تحليلى تاملّ برانگيز مى‌نويسد:

«علت حملۀ نجيب پاشا به كربلا، اين بود كه مردم شيعۀ اين شهر، خاطر سيد كاظم را رنجانده بودند؛ آن هم تنها به اين دليل كه افكار او را مغاير انديشه خود مى‌پنداشتند. نحوۀ تعامل علماى شيعه با سيد، آن هم در يك سال پايانى عمرش، خدا را به خشم آورد و ائمه طاهرين را به انتقام از شيعه وا داشت؛ آن هم توسّط غداّرى همچون نجيب پاشا. . . بى دليل نبود كه سپاهش كربلا را محاصره كردند و قريب سى هزار توپ جنگى به طرف آنها رها نمودند و قسمت بيشتر كربلا تخريب شد. اين فضيلتى روشن و نشانه‌اى واضح بر جلالت و عظمت شان و رتبه سيد بود و ائمه (عليهم السلام) مى‌خواستند به اين وسيله، اين كرامت از آن سيد عالى مقدار، بروز كند» .12

اين در حالى است كه كاظم رشتى به مرحوم نجفى، صاحب جواهر، جسارت كرده و فقهاى شيعه را بسيار مذمّت مى‌كرد و به ايشان دشنام مى‌داد. كتاب «دليل المتّحرين» سيد كاظم رشتى، پر از توهين و ناسزا به عالمان شيعه است؛ تا جايى كه به قول يكى از بزرگان، مناسب بود نام اين رساله، «رساله شتميّه» گذاشته شود. ²

نتايج و پيامدهاى غدير خون

دولت عثمانى پس از واقعۀ غدير خون، به جاى عذر خواهى، سياست سخت‌گيرانه‌اى نسبت به مردم كربلا اعمال كرد و ماليات نانوايى‌ها را بيست درصد و ماليات حمام‌هاى عمومى‌را چهل درصد، افزايش داد و حتى نماينده‌اى از طرف دولت بر حسن اجراى اين دستورات، منصوب كرد. ³